De Berlijnse School van elektronische muziek of alleen de Berlijnse School was een ontwikkeling van de elektronische muziek in de jaren zeventig gevormd door Berlijnse artiesten zoals Klaus Schulze, Tangerine Dream en Ash Ra Tempel. De stijl wordt gekenmerkt door een zeurende elektrische gitaar of synthesizer melodieën in het hogere register samen met complexe verschuivende analoge sequencer basritmes. De warme menselijke improvisaties van de solist waren in evenwicht met de koude robotachtige precisie van de baspartijen. Voor de inkleuring werden geluidseffecten gebruikt zoals de wind met de mellotronkoortjes, fluit of strijkers. Experimentele of ambientstukken werden ook gebruikt, bijvoorbeeld als intro. De meeste stukken waren instrumentaal met zelden gebruik van stemmen.