Elektrostatische ontlading

Een elektrostatische ontlading (met name in de elektronica vaak met het Engelse ESD, electrostatic discharge, aangeduid) is een ladingsvereffening tussen twee verschillend elektrisch geladen (geïsoleerde) lichamen. Er loopt een kortdurende elektrische stroom doordat er een elektrisch contact ontstaat tussen beide voorwerpen of doordat er bij voldoende potentiaalverschil tussen beide door het, in principe niet geleidend medium tussen de lichamen, het diëlektricum, een doorslag kan ontstaan. Er springt lading over van het lichaam met een hoge potentiaal naar dat met een lage, wat zich ook in de vorm van een vonk kan voordoen. Als de ladingen onderling zijn vereffend is het potentiaalverschil verdwenen. Maar als de ontlading plaatsvond tussen twee isolators is de resulterende potentiaal niet noodzakelijkerwijs nul volt, het aardpotentiaal. Werkelijke ontlading kan alleen worden bewerkstelligd door verbinding met een geleider die op aardpotentiaal ligt. Ontlading kan minder uitgesproken (zonder vonk) plaatsvinden bij toepassing van hoogohmige weerstanden, waardoor de stroomsterkte wordt beperkt.