Kennistheorie of
epistemologie (
Grieks: Επιστήμη,
epistèmè:
kennis en λόγος,
logos: leer), ook wel
kentheorie,
kennisleer, of
kenleer genaamd, is de tak van de
filosofie die de aard, oorsprong, voorwaarden voor en reikwijdte van
kennis en het weten onderzoekt. Het vakgebied is vooral vooraanstaand binnen de
analytische filosofie en er worden dan ook vaak verbanden gelegd met de inzichten uit de
logica. Ook bij verscheidene
continentale filosofen komt deze problematiek terug, voornamelijk in de
fenomenologie, maar dan vaak gekaderd in een groter geheel. In de
wetenschapsfilosofie onderzoekt men specifiek de redelijkheid en de vooruitgang van wetenschappelijke theorieën en kan dan ook gezien worden als een deelgebied van de epistemologie. De centrale vragen binnen de epistemologie zijn:
- "Wat is kennis?"
- "Wat kan ik weten?"
- "Hoe wordt kennis vergaard?"
Verder worden deze vragen gecombineerd met een analyse van gerelateerde termen zoals
overtuiging,
rechtvaardiging,
waarheid en
waarneming. Vaak wordt er gezocht naar een zeker fundament of criterium, zij het intern in de mens zelf, zij het extern ergens in de buitenwereld, dat als garantie kan dienen voor zekere kennis. Verdere belangrijke problemen binnen de epistemologie zijn het
Gettier-probleem en het probleem van het
filosofisch scepticisme.