De
megalithische tempels van Malta vormen een verzameling prehistorische
tempels op de
Maltese archipel waarvan de bouw teruggaat tot de periode
3.600 – 2.500.v.Chr. Archeologen menen dat deze
megalithische complexen het eindresultaat vormen van plaatselijke innovaties in een proces van culturele ontwikkeling. Er kon op Malta een hele evolutie in de tempelbouw vastgesteld worden. Er wordt onder meer onderscheid gemaakt tussen de Ggantijafase (3600-3300 v.Chr.) en de Tarxienfase (3000-2500 v.Chr.). De Maltese tempelcultuur is verdwenen omstreeks 2500 vóór onze jaartelling. De tempels bestaan uit hoefijzervormige of niervormige structuren van aan elkaar gebouwde
apsissen. De archeologe
Marija Gimbutas noemde het
baarmoedervormen.