Het
Middelfrans was de rechtstreekse voorloper van het moderne
Frans. Deze taal werd van ongeveer 1340 tot 1611 gesproken in een groot deel van
Frankrijk. Het Middelfrans onderscheidde zich nog meer dan het
Oudfrans van de andere
Langues d'oïl en het
Occitaans, en werd tevens de
officiële taal van Frankrijk. In 1539 besliste
Frans I door middel van het
Edict van Villers-Cotterêts dat het Frans in Frankrijk de enige bestuurstaal moest zijn. Hiermee kreeg het uit het
Francien ontstane dialect dus de status van standaardtaal en werden zaken als bestuur en rechtspraak, die voorheen altijd in het
Latijn gebeurden, nu in die taal gedaan. Overigens ging dit geenszins ten koste van het gebruik van andere in Frankrijk gesproken Romaanse talen zoals het
Arpitaans en Occitaans, en de standaardisering van het Middelfrans wordt door de meeste taalkundigen dan ook niet als een "triomf" van deze taal ten opzichte van andere gezien.