Milieu intérieur

Met milieu intérieur of inwendig milieu wordt de samenstelling (het milieu) van de extracellulaire lichaamsvloeistoffen in een meercellig organisme bedoeld. Het is een fundamenteel concept, dat stelt, dat alle cellen zich in een vloeibare omgeving bevinden, die de verspreiding van voedsel en de afvoer van afvalstoffen regelt. Het is een afkorting van het Franse milieu de l’intérieur, "intern/inwendig milieu". De Franse fysioloog Claude Bernard gebruikte de term vanaf 1854 in zijn werken en benoemde tevens hun vermogen de weefsels en organen te beschermen. Bernard gebruikte de term in het kader van de ontwikkeling van zijn nieuwe levenstheorie, die de traditionele ideeën van vitalisme en zelfgenezend vermogen (dat algemeen bekendstond als vis medicatrix naturae) verving. Vermoedelijk heeft hij de term niet echt zelf bedacht, maar overgenomen van histoloog Charles Robin.