NKWD –
Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych ZSRR (
ros. НКВД –
Народный комиссариат внутренних дел –
[Narodnyj komissariat wnutriennich dieł] ) – centralny
organ państwowy (
ministerstwo) wchodzący w skład
Rady Komisarzy Ludowych – rządu
ZSRR, istniejący pod tą nazwą w latach
1917-
1946. Początkowo NKWD zajmował się sprawami administracyjno-porządkowymi. Od
1934 rola komisariatu wzrosła po reorganizacji polegającej na wcieleniu do jego struktur
OGPU i mianowania jego szefa
Gienricha Jagody ludowym komisarzem spraw wewnętrznych (szefem NKWD), co było jednym z elementów przygotowań
Stalina do
Wielkiej Czystki lat 1936-1939. NKWD skupił więc cały aparat represji policyjnych ZSRR – od milicji kryminalnej poprzez wywiad (
INO) i kontrwywiad, wojska ochrony pogranicza, administracyjne sądownictwo doraźne (
trójki NKWD) po system
obozów koncentracyjnych i pracy przymusowej
Gułagu. Komisariat nadzorował również lokalne instytucje rządowe, następnie w 1946 przemianowany został na
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ZSRR. Na terenie całego kraju NKWD działał zarówno bezpośrednio, jak i przez komisariaty spraw wewnętrznych poszczególnych republik, będące jego filiami.