Een
vector (Latijn: drager) is in de
wiskunde een element van een
vectorruimte, en daarmee een weinig specifiek begrip. Vectorruimten zijn echter generalisaties van onze gewone driedimensionale ruimte, waarin punten voorgesteld worden door hun drie
coördinaten x, y en z. Zulke punten, opgevat als pijlen van de
oorsprong tot het punt (x,y,z), waren de eerste die vector genoemd werden, een term ingevoerd door
William Rowan Hamilton in 1837. Zo'n pijl stelt in de
meetkunde en de
natuurkunde een grootheid voor die zowel grootte als richting heeft (en eventueel een
zin afhankelijk van de gehanteerde definitie), zoals
verplaatsing,
snelheid,
versnelling,
kracht, e.d.