Alchemie of
alchimie (van het
Arabisch: الكيمياء,
al-kimia) is een brede discipline, bestaande uit zowel
natuurfilosofie als praktijk, waarvan het traditionele doel met name de productie van de
Steen der wijzen is. Europese en Arabische alchemisten baseerden zich daarbij (indirect) op de natuurfilosofie van
Aristoteles (
Physica;
Meteorologica) waarbij elk van de
vier elementen in een ander kon worden omgezet door het met een andere kwaliteit - heet, koud, vochtig of droog - te combineren. Alchemie komt in veel verschillende vroegere culturen voor. Zo waren er alchemisten in het
Oude Egypte, in het
China van
Lao Tzu, in het
hellenistische Griekenland van
Alexander de Grote en in het
vroegmiddeleeuwse Midden-Oosten en het Arabische cultuurgebied. In de
twaalfde eeuw begon Europa meer kennis te nemen van alchemie, eerst vooral via Arabische bronnen, maar in het westen werd het pas vooral invloedrijk en populair in de
vroegmoderne tijd. Tegen het einde van de zeventiende eeuw was alchemie in zekere zin op zijn retour (zie §3.8).