Antropocentrisme is een term uit de
filosofie die duidt op een visie waarin de
mens het middelpunt van het bestaan is. De mens is in het antropocentrisme de norm. De waarde van al het andere -
flora,
fauna, levenloze materie - wordt afgemeten aan het nut dat het de mens dient of de verhouding waarin het tot de mens staat. Het
isme is samengesteld uit de
Griekse woorden
άνθρωπος ('mens') en
κέντρον ('midden').