De
canon van de Bijbel is een lijst van boeken die als
doctrinaire autoriteit worden beschouwd binnen het
jodendom en
christendom. De canon van het protestantse christendom omvat zowel de (gewoonlijk) 39boeken die binnen het Jodendom als canon worden beschouwd - de zogenaamde
Hebreeuwse Bijbel, ook wel
Tenach en binnen het Christendom
Oude Testament genoemd - als de (gewoonlijk) 27 boeken van het
Nieuwe Testament. Het woord "canon" stamt via het Griekse κανών (
kanoon: richtsnoer, maatstaf) uit het
Hebreeuws: קנה (
kaneh: een standaard maat). Dit vindt zijn oorsprong in wat de joden tijdens de eeuwen rond het begin van de christelijke jaartelling als gezaghebbende boeken beschouwden.