Een
legatus pro praetore (ook wel
legatus proconsularis genoemd) was in het
Imperium Romanum een magistraat, die was aangesteld door de
princeps als assistent van een
proconsul (ex-
consul) die een senatoriale
provincia bestuurde. Er stonden drie
legati pro praetore onder zo'n
proconsul en zodoende had de
princeps toch een zekere controle over de senatoriale
provinciae.