Een
levende taal is een
taal die door iemand ter wereld als zijn of haar
moedertaal wordt beschouwd, en die niet alleen maar - zoals bijvoorbeeld het
Latijn - wordt beheerst als
vreemde taal om slechts te worden gebruikt in bepaalde - bijvoorbeeld
wetenschappelijke en
liturgische - kringen. Zelfs een taal waarvan nog slechts één
moedertaalspreker in leven is, is dus nog steeds een levende taal.