Osoba ( [prosopon], łac.
persona) – pierwotnie, zarówno po grecku, jak i po łacinie słowo to oznaczało „maskę”, którą zakładali aktorzy w
teatrze starożytnym. Następnie zaczęto go używać w odniesieniu do roli, jaką jednostka odgrywa w dramacie życia.
Podmiot o rozumnej naturze. Może nim być człowiek, a także Bóg, rozumiany jako byt wyróżniający się najdoskonalszą formą istnienia. We współczesnej
filozofii pojęcie kluczowe dla
chrześcijańskiego i niechrześcijańskiego
personalizmu, mającego źródła w chrześcijańskim (zwłaszcza
tomistycznym) rozumieniu człowieka jako bytu odrębnego od świata rzeczy, przyrody, w tym także
zwierząt.