Proces Sendzimira (nazywany od nazwiska polskiego wynalazcy
Tadeusza Sendzimira) – metoda
cynkowania ogniowego blach
stalowych. Metoda polega na zanurzaniu w roztopionym
cynku blachy bądź drutu wyżarzonego wstępnie w wodorze. Proces przebiega w formie ciągłej: surowiec odwija się z rolki, oczyszcza kolejno w kąpieli chemicznej, piecu z atmosferą utleniającą i piecu z atmosferą redukującą (
wodór +
azot), a następnie - po częściowym ostudzeniu - przepuszcza się przez wannę ze stopionym cynkiem o temperaturze ok. 460 °C. Po opuszczeniu kąpieli materiał kieruje się do pieca, w którym regulowana jest grubość powłoki oraz opcjonalnie do urządzenia zmniejszającego zjawisko tzw. „kwiatu”.