Een
sonorant (antoniem:
obstruent) is een klank die gekenmerkt wordt door een lagere graad van obstructie ("blokkering" van het
spraakkanaal die de uitstroom van de lucht vertraagt) dan een obstruent. Sonoranten zijn
spontaan stemhebbend, in tegenstelling tot stemhebbende obstruenten als d en z. Dit betekent dat men ervan uitgaat dat een sonorant stemhebbend is, dat het de niet-gemarkeerde vorm is, terwijl de niet-gemarkeerde vorm voor obstruenten
stemloos is. Desalniettemin zijn er enkele talen die stemloze sonoranten bezitten, zoals het
Dravidisch en
Sino-Tibetaanse en
Austronesische talen, maar dit zijn uitzonderingen. Tot de sonoranten behoren enerzijds alle
klinkers en anderzijds, onder de
medeklinkers, de
liquidae (zoals /l/, /w/ en /j/) en
nasalen (zoals /m/, /n/ en /ŋ/). De overige medeklinkers,
plosieven,
affricaten en
fricatieven, zijn dus alle obstruenten. Merk op dat obstruent niet synoniem is met
stopklank (antoniem: continuant).