zelfstandig naamwoord

Het zelfstandig naamwoord (Romaanse term: nomen of substantief) is de woordsoort die wordt gebruikt om in een uitspraak de personen of zaken aan te duiden waar de uitspraak betrekking op heeft, in talen waarin zulke aanduidingen een aparte lexicale categorie (woordsoort) vormen. Dat is in de meeste talen het geval, bijvoorbeeld in de Indo-Europese talen zoals het Nederlands, Engels, Spaans, Grieks, Russisch en Hindi.