isolaat (taalkunde)

Een isolaat of geïsoleerde taal (niet te verwarren met een isolerende taal) is in de taaltypologie een natuurlijke taal waarvan tot nu toe geen enkele 'genetische' verwantschap met andere talen kan worden aangetoond, met andere woorden een taal die bij geen enkele taalfamilie kan worden ingedeeld. Maar aangezien de vergelijkende taalkunde steeds meer vorderingen maakt, is het niet ondenkbaar dat talen die nu nog als isolaten worden beschouwd ooit bij een bepaalde groep zullen worden ingedeeld, of als creooltaal zullen worden beschouwd.