Οργανική ένωση

Οργανικές ενώσεις ονομάζονται τα μέλη μιας μεγάλης κατηγορίας αερίων, υγρών ή στερεών χημικών ενώσεων που περιέχουν άνθρακα. Εξαιρούνται από τις οργανικές ενώσεις, για ιστορικούς λόγους (που θα αναπτυχθούν παρακάτω), ορισμένοι (σχετικά) λίγοι τύποι ανθρακούχων ενώσεων, που μελετώνται από την ανόργανη χημεία. Οι κυριότερες από αυτές είναι οι ακόλουθες:

1. Τα καρβίδια μετάλλων και μεταλλοειδών. Παραδείγματα: ανθρακασβέστιο (CaC₂), ανθρακαργίλιο (Al₄C₄), καρβίδιο του πυριτίου (SiC).
2. Το ασταθές ανθρακικό οξύ (H₂CO₃), καθώς και τα όξινα και ουδέτερα άλατά του. Παραδείγματα: όξινο ανθρακικό νάτριο (NaHCO₃), ανθρακικό νάτριο (Na₂CO₃), ανθρακικό ασβέστιο (CaCO₃).
3. Το μονοξείδιο του άνθρακα (CO) και το διοξείδιο του άνθρακα (CO₂).
4. Το υδροκυάνιο (HCN), το υδροϊσοκυάνιο (HNC), το δικυάνιο (CN₂), το υδροκυανικό οξύ (HOCN), το υδροϊσοκυανικό οξύ (HONC), το υδροθειοκυάνιο (HSCN), τα κυανιούχα, τα κυανικά και τα θειοκυανιούχα άλατα. Παραδείγματα: κυανιούχο νάτριο (NaCN), κυανικό νάτριο (NaCNO), θειοκυανιούχο νάτριο (NaSCN).
5. Σύμπλοκες ενώσεις που περιέχουν ως μοναδικούς ανθρακούχους συναρμοτές CO, CO₂, CN, CNO ή και SCN. Παραδείγματα: σιδηροκυανιούχο κάλιο [K₄Fe(CN)₆], σιδηρηκυανιούχο κάλιο [K₃Fe(CN)₆].