آرایه‌شناسی لینه‌ای

آرایه‌شناسی لینه‌ای - بسته به کاربرد - به یکی از این دو اشاره دارد:

1. رده‌بندی (آرایه‌شناسی) توسط لینه، چنان‌که در کتاب سامانه طبیعت (کتاب) (چاپ نخست در ۱۷۳۵ (میلادی)) و آثار پسینش ارائه گردید. در این آرایه‌شناسی، طبیعت به سه فرمانرو تقسیم می‌شود: کان، گیاه، جانور. فرمانروها به رده‌ها (class)، رده‌ها به راسته‌ها (order)، راسته‌ها به سردهها (genus) و سرده‌ها به گونه‌ها (species) تقسیم می‌شوند، با یک طبقهٔ پایینتر به نام جوره (variety).
2. اصطلاح دیگری برای طبقه‌بندی علمی، به مفهوم سنتی کلمه، که همان رده‌بندی رتبه-پایه (طبقه-پایه) است. در این روش، هر جانداری در جایگاه ویژه‌ای از نظر دسته‌بندی قرار می‌گیرد. به هر سطح از طبقه‌بندی، یک آرایه (Taxon) گفته می‌شود. این معنا به ویژه در برابر سامانه‌شناسی هم‌نیایی، که ارگانیسم‌ها (اندامگان‌ها) را به صورت کلادها دسته‌بندی می‌کند، به کار می‌رود.

بدین ترتیب، «آرایه‌شناسی لینه‌ای» انتزاعی است ازآنچه که در عمل زمینه‌ها و رشته‌های جدایی هستند که راه‌کارهایی همانند را به کار می‌گیرند. روش رده‌بندی رتبه-پایهٔ (طبقه-پایهٔ) موجودات زنده در اصل توسط لینه توده‌پسند شد و از این‌رو بعدها نام وی را بر آن نهادند و آن را «آرایه‌شناسی لینه‌ای» برخواندند، گرچه این روش پس از وی دگرگونی چشمگیری داشته‌است. لینه بیشتر به خاطر معرفی روشی که هنوز برای فرمول‌بندی نام علمی هر گونه‌ٔ زیستی به کار می‌رود، شناخته می‌شود.