آزمون کشش يکي از آزمونهاي مخرب علم مواد است که در آن يک نمونه تحت اثر کشش تک محوري تا حد شکست مورد مطالعه قرار مي گيرد. نتايج حاصل از آزمون به طور معمول براي انتخاب يک ماده به منظور کنترل کيفيت و پيش بيني اينکه چگونه يک ماده تحت انواع ديگري از نيروها واکنش نشان مي دهد به کار مي رود. خواصي که به طور مستقيم از طريق آزمون کشش اندازه گيري مي شوند عبارتند از: مقاومت کششي نهايي، بيشترين افزايش طول و کمترين کاهش در مساحت نمونه. همچنين از اين اندازه گيري ها خواص زير نيز مي تواند تعيين شود: مدول يانگ، نسبت پواسون، استحکام تسليم و کرنش سختي ماده. آزمون کشش تک محوري براي تعيين خواص مواد همسانگرد به کار مي رود و براي مواد ناهمسانگرد مانند کامپوزيتها از آزمون دو محوري استفاده مي شود.