تراشه،
مدار يکپارچه،
مدار مجتمع يا
آيسي به مجموعهاي از مدارات الکترونيکي اطلاق ميگردد که با استفاده از مواد
نيمهرسانا (عموماً سيليکون همراه با ميزان کنترل شدهاي ناخالصي) در ابعادي کوچک (معمولاً کمتر از يک سانتي متر مربع) ساخته ميشود. اين مدارات معمولاً شامل دو يا سه نوع دستگاه الکترونيکي ميباشند: مقاومت، خازن و ترانزيستور (مهمترين آنها ترنزيستور ميباشد). هر تراشه معمولاً حاوي تعداد بسيار زيادي ترانزيستور ميباشد که با استفاده از فناوري پيچيدهاي در داخل يک لايه از سيليکن همگون و با ضخامتي يکنواخت و بدون ترک تزريق شدهاند. امروزه تراشهها در اکثر دستگاههاي الکترونيکي و بويژه رايانهها در ابعادي گسترده بکار ميروند. وجود تراشهها مرهون کشفيات بشر درباره نيمه رساناها و پيشرفتهاي سريع پيرامون آنها در ميانههاي سده بيستم ميباشد.