ابرو

واژه آبرو در ارتباط با ديگر مفاهيم روان‌شناسي نظير اعتماد به نفس، عزت‌نفس و حرمت‌نفس مورد بررسي قرار مي‌گيرد. وقتي به واژه آبرو توجه مي‌کنيم، متوجه مي‌شويم «رو» به ظاهر قضيه بازمي‌گردد و آبرو به معني زمين نينداختن روي کسي، توهين نکردن يا خدشه وارد نکردن به جهت ظاهري فرد است! در واقع آبرو پديده‌اي اجتماعي است که چهره بيروني روابط اجتماعي را معلوم مي‌کند. آبرو چيزي نيست که کسي با آن متولد شود بلکه مفهومي اکتسابي است که بر جريان رشد شخصيت به همراه هويت‌هاي فردي و اجتماعي انسان شکل مي‌گيرد و شکل‌گيري آن در گروي پاره‌اي رفتارها و مقررات اجتماعي است. ما بسياري از کارها را گرچه برايمان جذاب‌اند، انجام نمي‌دهيم چون نگران آبروي شخصي، خانوادگي، قومي و قبيله‌اي، ملي، گروهي، تيمي و... هستيم. آبرو پديده‌اي اجتماعي است که خود را در رفتارهاي ما منعکس مي‌کند و به عبارت ديگر در گروي ارزش‌ها، بينش‌ها و مسايل فرهنگي است که تعيين مي‌کنند چه رفتاري ارزش‌مند و چه رفتارهايي به ويژه در معاشرت با ديگران قبيح هستند و پذيرفته نمي‌شوند. به همين دليل است که بسياري از رفتارهايي که در يک جامعه آبروبر است در جوامع ديگر نيست!

ابرو موهاي بالاي چشم است که قوس خاصي مانند چشم دارد. حالت قوسي ابرو و قرار گرفتن موهاي آن کمک مي‌کند که رطوبت به کناره‌هاي ابرو بروند و داخل چشم نشوند. ابرو به همراه مژه براي جلوگيري از ورود نور مستقيم خورشيد به چشم هم کارايي دارد. ابرو همچنين بنا به حالت‌هاي احساسي و اشاري انسان، به هم‌راه ديگر اجزاء چهره، شکل مناسب آن حالت را به صورت انسان مي‌دهد.