باز آلي در دياناي نوکلئوتيد هر رشته از طريق
بازهاي آلي در هر دو رشته به يکديگر متصل ميشوند. اين اتصال بين دو باز آلي نوکلئوتيدهاي دو طرف رشته ميباشد به اين بازهاي متصل به هم باز مکمل گفته ميشود. بازهاي آلي به چهار شکل «سيتوزين»، «گوآنين»، «تيمين» و «آدنين» وجود دارند که از اين ميان، باز آدنين مکمل تيمين، و باز گوآنين مکمل سيتوزين ميباشد. اين توالي دورشتهاي غير قطبي و نامحلول در آب ميباشد.پيوند بازهاي مکمل با يکديگر از طريق پيوند بين هيدروژن يک باز با مولکول نيتروژن يا اکسيژن باز مکمل حاصل ميشود. اين پيوند از نوع قوي کووالانسي نميباشد و در نتيجه به راحتي شکسته ميشود و قابل جايگزيني ميباشد. به همين علت زنچيره دو رشتهاي دياناي را به زيپ لباس تشبيه کردهاند که به راحتي در اثر فشار يا گرماي بالا از يکديگر جدا ميشوند. ييوند مولکول هيدروژن بين دو باز مکمل آدنين-تيمين با گوآنين-سيتوزين متفاوت ميباشد. در گوآنين_سيتوزين سه مولکول هيدروژن پيوندي وجود دارد در حاليکه در آدنين-تيمين دو مولکول هيدروژن پيوندي وجود دارد در نتيجه ميزان تعدا بازهاي مکمل گوآنين_سيتوزين تعيين کننده استحکام دياناي ميباشد بطوريکه هرچه مقدار آن بيشتر باشد دياناي مستحکمتر است.