بدهي بيانگر تعهد يک شخص حقيقي يا حقوقي
بدهکار به شخص حقيقي يا حقوقي ديگر بستانکار است. بدهي معمولاً به دارايي واگذارشدهي بستانکار به بدهکار اشاره دارد، اما ميتواند به عنوان استعاره براي بيان تعهدات اخلاقي يا ساير تعاملات اقتصادي نيز استفاده شود. بازپرداخت بدهي معمولاً شامل دو بخش «اصل بدهي» وبهره ي آن است. .