بيعت از لحاظ لغوي شناختن خلافت و يا پادشاهي کسي ميباشد. و همچنين به معني پيمان بستن به منظور اطاعت از کسي است. در
تاريخ اسلام مرسوم بودکه هر کسي که با خليفه يا محمد پيمان ميبست دست خود را در دست او ميگذاشت. ميگويند هنگام فتح مکه بعد از اينکه پيغمبر با مردان بيعت نمود براي بيعت با زنان دست خود را در قدح آب فرو برد و زنان نيز به همين ترتيب دست خود را در قدح آب فرو بردند و به اين ترتيب محمد با زنان نيز بيعت نمود.