خُراسان بخشي از ايران بزرگ و از دوران ساسانيان نامي سنتي و کلي براي اشاره به نواحي شرقي ايران است و نام آن از دوران ساسانيان در ايران مرسوم شد. پيش از اين، در زمان هخامنشيان و اشکانيان، اين ايالت، پارساوا (پارتاوا، پهلَو،Parthava ،يا پرثو) نام داشت. ساسانيان قلمرو خود را به چهار بخش تقسيم کرده بودند که يکي از آن بخشها خراسان به معناي «سرزمين خورشيد» بود. قلمرو تاريخي خراسان شامل استان خراسان در ايران کنوني و بخشهاي عمدهاي از افغانستان و ترکمنستان امروزي بودهاست. در مفهوم گستردهتر ازبکستان و تاجيکستان و بخشهايي از قرقيزستان و قزاقستان را هم ميتوان در قلمرو خراسان بزرگ تاريخي به حساب آورد. برخي نويسندگان همچون علي شريعتي خراسان بزرگ را مهد سياسي ايران و برخي ديگر آن را حتي سرزمين مادري زبان و فرهنگ پارسي دانستهاند.