رستاخیز

رَستاخيز يا زنده‌شدن مردگان مفهومي است به معناي زنده شدن يک موجود پس از مرگ. اين واژه تا حد زيادي يک مفهوم ديني است و از دو جنبه مختلف مورد استفاده قرار مي‌گيرد، يکي اعتقاد به زنده شدن ارواح فردي که در حال حاضر رو به پيشرفت است (آرمان‌گرايي مسيحي، معادشناسي ادراکي)، و دوم رويکرد ديگري است که فقط يکبار و بصورت «زنده شدن مردگان» در پايان جهان اتفاق مي‌افتد. بيشتر معادشناسان، معتقد به يک رستاخيز جهاني هستند که طي آن تمام مردمان متعلق به همه قرون و اعصار تاريخ زنده مي‌شوند. رستاخيز مردگان يک بنياد اعتقادي در معادشناسي اديان ابراهيمي است. در تعدادي از اديان کهن، خداي زندگي، مرگ و تولد مجدد، خدايي است که مي‌مي‌راند و زنده مي‌کند. مرگ و رستاخيز عيسي تمرکز اصلي مسيحيت است. روح، بخش الهي و فناناپذير ذهن (ضمير) انسان است و بعضي معتقدند که همان وسيله اصلي است که مردم از طريق آن زنده مي‌شوند. مباحث ديني به دنبال دانستن اين هستند که کداميک از انواع رستاخيز واقعيت دارد؛ يک رستاخيز روحاني به همراه جسم روحاني مانند بهشت يا يک رستاخيز جسماني به همراه جسم بازسازي شده انسان. در حاليکه بسياري از مسيحيان اعتقاد دارند، رستاخيز عيسي با بدن جسماني بود و عده کمي معتقدند که روحاني بود.