رؤیا تجربهٔ افکار، تصاویر یا احساساتی است که در هنگام
خواب (اغلب در مرحله خواب رِم) انجام میپذیرد. رؤیا ممکن است شامل اتفاقات عادی و روزمره و یا عجیب و غریب بشود. انسانها بصورت تاریخی همواره اهمیت زیادی برای رؤیا قائل بوده به طرق مختلف به آن نگریستهاند. به عنوان مثال گروهی آن را پنجرهای به سمت مقدسات، گذشته، آینده و یا دنیای مردگان در نظر گرفتهاند. برخی جوابهای خلاقانهای برای سؤالات فکری یا عاطفی خویش در رؤیاها یافتهاند، و هنرمندانی ایدههای هنری نوینی از خواب اتخاذ کردهاند. معروفترین نظریه روانشناسی در مورد اهمیت رؤیاها متعلق زیگموند فروید میباشد. فروید عقیده داشت که خواب از آن جهت حائز اهمیت میباشد که امیال سرکوب شدهای که خودآگاه از آنها مطلع نیست عموماً به اشکال نمادینی در خواب ظاهر میشوند. نظریه دیگر متعلق به یونگ بوده که خواب را افشاگر ذهن ناخودآگاه میدید. به عقیده یونگ خواب حوادث آینده را پیشبینی کرده، و به نکاتی در شخصیت خواب بیننده که شخص از آنها غافل شدهاست اشاره میکند. نظریهای دیگر خواب را بر اساس بارهای الکتریکی ای که محرک بخشهای مربوط به حافظه مغز هستند توضیح میدهد.