زبان ساختگي (لوتَر، لوتَرا، لُتَر) به زبانهائي گفته ميشود که از سوي اهالي يک
زبان به روش قلب (يعني پس و پيش کردن صداها مانند زبان مطربي)، افزودن (يعني افزودن صدا مانند صداي "ز" در زبان زرگري يا صداي "ل" در زبان لامي و مانند آن) ، تغيير معنا (يعني استفاده از يک واژه در معناي قراردادي ديگر مانند اغلب زبانهاي صنفي) و حتي گاه براي تفنن و شايد ساده سازي (مانند زبان تلگرافي يا زبان رايانهاي) ساخته ميشود و عمدتا استفاده ارتباط بين گروهي، به خصوص در بين کودکان و نوجوانان يا ارتباط بين اهالي صنوف را دارد. برخي اين زبان ها را جزو زبان هاي فراساخته قرار مي دهند. در حالي که عده اي معتقدند اينها دو مقوله متفاوت هستند. زبانهاي فراساخته کاربرد وسيع و عمومي دارند در حالي که زبانهاي ساختگي مصرف محدود بين فردي و بين گروهي دارند.