زبان سنگسری (ISO/DIS ۶۳۹-۳)، زبانی مخصوص و عضوی از گروه زبانهای سمنانی شاخهٔ شمالغربی، غربی و
زبانهای ایرانی است که خود شاخهای از زبانهای هندوایرانی و آن نیز به نوبه خود شاخهای از زبانهای هندواروپایی است (در برخی منابع زبان سنگسری مستقلاً عضوی از شاخهٔ شمالغربی زبانهای ایرانی قرار گرفته است). این زبان با زبان سمنانی، سرخهای، شهمیرزادی و لاسگردی نزدیکی و شباهت خاصی دارد. همچنین زبان سنگسری در موارد عدیده مشابهت به خوارزمی قدیم دارد برای مثال در گاهنمای سنگسری «نو سال» همان است که در تقویم سغد قدیم به نام نوسرد و در تقویم خوارزم آن روزگار به نام «ناوسارجی» خوانده میشده است.