صِفَت يکي از مقولههاي دستوري است. از نظر نحوي، کلمهاي است که اسم را توصيف ميکند و معمولا" ميتواند در حالت تفضيلي يا عالي قرار بگيرد. از نظر معنايي، واژهاي است که حالت و چگونگي چيزي يا واژهاي را ميرساند و اقسام آن از اين قرار است: صفت فاعلي، صفت مفعولي، صفت تفضيلي و صفت نسبي.