دَری یا پارسی دری یا فارسی دری نام زبان فارسی نو است نامی است که در ابتداییترین برهههای تاریخی به زبان ادبی پارسی نو داده میشده و کاربرد آن از سده دهم میلادی به بعد به طور گسترده در نوشتههای عربی (همچون استخری، ص. ۳۱۴؛ مقدسی، ص. ۳۳۵؛ ابن حوقل، ص. ۴۹۰) و متون پارسی تصدیق شدهاست. در منابع دوران اسلامی نام زبان پارسی را «پارسی دری» و «دری» نیز نوشتهاند و تمامی آنها نشان میدهد که «دری» یک نوع خاص از زبان پارسی است و این زبان ادامه شاخهای از پارسی میانه در خراسان است.