فوتون

فوتون در فيزيک، يک ذره بنيادي است که به‌عنوان واحد کوانتومي نور و يا هر نوع تابش الکترومغناطيسي محسوب مي‌شود. فوتون نماينده حاملان نيرو براي نيروي الکترومغناطيسي مي‌باشد که اثر اين نيرو به راحتي هم در سطح ماکروسکپي وهم در سطح ميکروسکپيک قابل مشاهده است. مانند بقيه ذرات بنيادي بهترين تعريف از فوتون توسط مکانيک کوانتومي ارائه مي‌شود. که نشان دهنده ويژگي دوگانگي ذره وموج مي‌باشد تعريف مدرن ازخصوصيات فوتون اولين بار توسط البرت انيشتين ارائه شدکه علت ان توضيح مشاهدات تجربي بود که ان زمان با فيزيک کلاسيک که نور را فقط موج ميدانست قابل توضيح نبود از طرفي در توضيح پديده جسم سياه توسط ماکس پلانگ او مدلي نيمه کلاسيکي ارايه کرد که در ان با اينکه نور به عنوان موج توسط روابط ماکسول تعريف مي شدولي براي مقدار انرژي مقدار هاي کوانتيده اي در نظر گرفته مي‌شد که اين مقدار ها برابر کوانتوم هاي انرژي فوتون ها بودند که خود اين مدل نيمه کلاسيک بعداً پايه هاي اوليه مکانيک کوانتومي را بنا نهاد بر اساس اصل دوبروي در مورد ذرات دو حالت ذره‌اي و موجي در نظر گرفته مي‌شود، که البته اين خاصيت در دنياي ميکروسکوپي بيشتر مورد مطالعه‌است. به عنوان مثال، اگر ذره‌اي به جرم يک گرم که با سرعت معمولي در حال حرکت است، در نظر بگيريم طول موج منتسب به اين ذره چنان کوچک خواهد بود که اصلاً قابل ملاحظه نيست، اما در مورد ذراتي مانند الکترون اين طول موج قابل توجه‌است. بنابراين با توسل به اين اصل مي‌توان تابش الکترومغناطيسي را نيز متشکل از ذراتي دانست که اين ذرات را فوتون مي‌گويند. فوتون داراي اسپين يک است، يعني از لحاظ ذره‌اي بوزون به حساب مي‌آيد.