قدر يا قدر ظاهري يا فروغ پديدار ، مقياسي عددي از روشناييستارگان از ديد ناظر در زمين است. هرچه عدد آن کمتر باشد نوراني بودن ستاره بيشتر است. قدر ظاهري لگاريتمي با درخشندگي ستاره و فاصلهاش از ناظر (روي هم با روشنايي ستاره) ارتباط دارد. قدر ظاهري را با m نشان ميدهند.