نظامهای حقوقی، تعاریف متفاوتی از مخترع ارایه نمودهاند:از یک دیدگاه مخترع کسی است که برای اولین بار در ذهنش راه حل مشکل خاص ظهور کرده و او نیز راه حل مذکور را به صورت محصول یا فرآیندی تجسم مادّی بخشیدهاست. سیستمهای حقوقی نظیر سیستم
ایالات متحده آمریکا این تعریف را از مخترع ارائه دادهاند.(first to invent). لیکن در اکثر نظامهای حقوقی، مخترع، اولین فردی است که برای ثبت اختراع خود به اداره ثبت اختراع مراجعه مینماید. در مادهٔ ۲۹ قانون ثبت علایم و اختراعات ایران این نظام پذیرفته گردیدهاست. در این نظام شاید فرد درخواست دهنده، مخترع واقعی نباشد، لیکن فصل خصومت هدف مهّمتری است که نظام اخیر آن را دنبال مینماید و این بر عهدة مخترع میباشد تا در اوّلین فرصت و در مهلت پیشبینی شده به اداره ثبت اختراع مراجعه نموده و اختراع خود را به ثبت برساند.