لُر نام قومي ايراني است که در باختر و جنوب باختري ايران زندگي ميکنند. زبان لري خويشاوند نزديک زبان فارسي و به همراه فارسي از شاخه فارسيتبار دسته جنوب باختري زبانهاي ايراني است. ويژگيهاي زبان لري نشان ميدهد که چيرگي زبانهاي ايراني در منطقه کنوني لرستان در ديرينهشناسي باستان بيشتر از سوي ناحيه پارس صورت گرفته تا از سوي ناحيه ماد. گويشهاي زبان لري نزديکترين گويشهاي ايراني به زبان فارسي هستند. زبان لري همانند زبان فارسي نوادهاي از زبان پارسي ميانه است و واژههاي آن همانندي بسياري با فارسي دارد.. ريشه زبانهاي ايراني لري (بختياري، خرمآبادي) مانند زبان فارسي به پارسي ميانه(پهلوي ساساني) و از طريق پارسي ميانه به پارسي باستان (زبان هخامنشيان) برميگردد. برخي اقوام لر کوچک در قرن دوازدهم هجري شمسي از نواحي کردنشين عراق کوچ کرده و در لرستان ساکن شدند. برخي گويشهاي زبان لري مانند لري خرمآبادي نيز تحت تاثير زبان کردي قرار گرفتهاند. اما لرها مردماني هستند که از نظر قومي جزئي از مردم کرد به شمار نميآيند. و خويشاوندي لرها با مردمان کردتبار تنها در ايراني بودنشان است .