ميانه در آمار و نظريه احتمالات نوعي سنجش گرايش به مرکز است. ميانه عددي است که يک جمعيت آماري و يا يک توزيع احتمالي را به دو قسمت مساوي تقسيم ميکند. اگر تعداد جمعيت آماري زوج باشد، ميانه با ميانگين دو عضو جمعيت که در وسط جمعيت آماري قرار دارند، محاسبه ميشود.