در مطالعه توزيع يک جامعه آماري مقدار نماينده که اندازهها در اطراف آن توزيع شدهاند را مقدار مرکزي مينامند و هر معيار عددي را که معرف مرکز مجموعه دادهها باشد، معيار گرايش به مرکز مينامند. ميانگين و ميانه از متداولترين معيارهاي گرايش به مرکز هستند.