نفاق يا
دورويي يا
دوزباني در اصل به معناي مخالفت ظاهر با باطن است.
مُنافِق يا
دورو يا
دوچهره کسي است که در آشکار دعوي
مسلماني و ايمان کند و در نهان کفر ورزد. کسي که به زبان اظهار ايمان کند و کفر را در قلب خود نهان دارد. نفق در لغت به معني «راه زيرزميني» است و منافق را به جهت داشتن راههاي مخفيانه به اين نام مينامند.