Australopithecus

Australopithecus (letterlijk "zuidelijke aap", van het Latijnse australis, zuidelijk, en het Oudgriekse πίθηκος, aap), is een uitgestorven geslacht van mensachtigen dat leefde tussen 4,3 en 2 miljoen jaar geleden. De naam werd in 1925 door Raymond Dart gegeven aan een soort waartoe een klein schedeltje behoorde dat hij had gevonden in een grote bak met fossielen die in 1924 uit de leisteengroeve van Taung waren opgegraven. Het kreeg als bijnaam het Taung kind, naar de plaats waar het schedeltje was gevonden, en ook omdat het waarschijnlijk aan een erg jong exemplaar had toebehoord. De vondst werd eerst afgedaan als behorende tot een uitgestorven mensaap, maar na de vondst van fossielen in 1947 bij Sterkfontein en Pretoria, in Zuid-Afrika, die blijkbaar tot dezelfde soort behoorden, onderkende men dat dit dier bepaalde kenmerken had die het meer op een mens dan op een (mens)aap deden lijken. Niet alleen had Australopithecus zich kennelijk op twee benen voortbewogen, ook het gebit had kenmerken die meer mensachtig dan aapachtig waren. De hoektanden waren kleiner dan bij een (mens)aap gebruikelijk is, en ook de gebitsboog was ovaler dan de duidelijke 'U' vorm die voor apen kenmerkend is.