De
benadering van Hückel is een door de Duitse chemicus
Erich Hückel voorgestelde manier om
kwantummechanische berekeningen te kunnen uitvoeren aan grotere systemen. Op kwantummechanisch niveau betekent "groter" complexer dan een
waterstofatoom met één
elektron. Zeker vóór de ruimere beschikbaarheid van de computer in de late jaren 60 was de methode een van de eerste gereedschappen waarmee theoretisch chemici iets over
gedelokaliseerde elektronen konden zeggen.