Biuro Polityczne Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (w skrócie Biuro Polityczne KC PZPR lub z
rosyjskiego „Politbiuro”) było (razem z
Sekretariatem KC PZPR) głównym organem kierowniczym
Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W jego skład wchodziło zwykle od 9 do 15 członków, posiadających pełne prawo głosu, oraz kilku zastępców członka Biura Politycznego, bez pełnego prawa głosu. Wzorowane na podobnym organie KC
KPZR było faktycznym ośrodkiem decyzyjnym władz
komunistycznych. Tu zapadały kluczowe decyzje polityczne, a członkowie Biura Politycznego nadzorowali powierzone sobie poszczególne ministerstwa i resorty.