Michelangelo Merisi da Caravaggio (ur. 29 września 1571, zm. 18 lipca 1610) –
włoski malarz działający w latach 1593–1610 w
Rzymie,
Neapolu, na
Malcie i
Sycylii. Był reformatorem malarstwa europejskiego na przełomie XVI i XVII wieku. W swoich obrazach wyrzekł się piękna ludzkiego ciała, idealizowanego przez malarzy
renesansowych. W celu ukazania
realizmu wprowadził do swych dzieł ostry
światłocień. Malowidła Caravaggia cechuje połączenie fizycznej formy i psychologicznej treści. Jego styl stał się wzorem dla malarzy epoki
baroku. Caravaggio był zapomniany w wiekach XVIII i XIX, został na nowo odkryty dopiero w XX stuleciu. Obecnie jest uznawany za pierwszego wielkiego artystę barokowego.