De
Christelijke Afgescheiden Gemeenten zijn in
Nederland ontstaan nadat koning
Willem I zijn greep op de kerk wilde versterken door in 1816 bij Koninklijk Besluit een nieuw reglement in te voeren in de toenmalige
Nederduits Gereformeerde Kerk. Het reglement werd opgelegd aan de kerk, die de
Dordtse Kerkorde die de kerken gemaakt hadden in
1618 moest vervangen. Dit was het begin van de
Nederlandse Hervormde Kerk, die nog steeds de grootste
protestantse kerk in Nederland is. Tegelijk was er veel kritiek op de verwatering van de leer in de Nederlandse Hervormde Kerken. Velen kwamen hierdoor in protest en met de
Afscheiding begonnen zij hun eigen kerk, die in zich in eerste instante Gereformeerde Kerk noemden, maar zich al spoedig splitsten in de "Christelijke Afgescheiden Gemeenten" en de
Gereformeerde Kerken onder het Kruis.