Circus Maximus (
wł. Circo Massimo – cyrk największy) – najstarszy i największy
cyrk starożytnego Rzymu. Był usytuowany pomiędzy wzgórzami
Palatynu i
Awentynu. Jego początki wiążą się z panowaniem
Tarkwiniusza Starego. Od
VI w. p.n.e. do IV w. cyrk wielokrotnie rozbudowywano i przebudowywano. W ostatecznym kształcie mieścił widownię na 250 000 osób i miał wymiary 544 x 129 m. Rozgrywano w nim przede wszystkim wyścigi
rydwanów, ale nie tylko, np.
Juliusz Cezar urządzał także polowania.