De
constante van Planck, aangeduid met , is een
natuurkundige constante die voorkomt in alle vergelijkingen van de
kwantummechanica. De constante is later vernoemd naar de natuurkundige
Max Planck, die deze constante in
1900 invoerde bij zijn verklaring van de straling van
zwarte stralers. De constante heeft de waarde:
De constante van Planck is ingevoerd voor het verband tussen
frequentie ν (Griekse
nu) en
energie E voor een lichtkwantum (
foton) volgens:
In veel gevallen wordt een variant hiervan gebruikt, die soms de
constante van Dirac genoemd. Deze wordt geschreven als en is genoemd naar de Britse fysicus
Paul Dirac. Deze wordt gebruikt om de
Planckeenheden te definiëren. Het wordt uitgesproken als 'h-streep' of, in het Engels, als 'h-bar'.