DVB-T (
ang. Digital Video Broadcasting – Terrestrial) – standard
telewizji cyfrowej DVB nadawanej
naziemnie, opublikowany po raz pierwszy w roku
1997. Cyfrowe
wideo, dźwięk i dane dodatkowe są przesyłane w strumieniu transportowym MPEG przy użyciu modulacji
COFDM. Do kompresji audio/wideo wykorzystuje się standard
MPEG-2 lub
MPEG-4 (
H.264). Następcą standardu DVB-T jest
DVB-T2.