Diaspora (antropologie)

Het woord diaspora (naar Oud-Grieks διασπορά; verstrooiing, uitzaaiing) betekent grootschalige verspreiding van een volk over verschillende delen van de wereld. Vaak wordt hierbij gedacht aan de Joodse diaspora die begon met de ondergang van het koninkrijk Juda in 586 v.o.t. Dat is ook eeuwenlang de enige connotatie van het woord geweest.