Dionizos (także
Bakchos,
Bachus;
gr. Diṓnysos, Diónysos, Bákchos, łac. Dionysus, Bacchus) – w
mitologii greckiej bóg dzikiej natury, winnej latorośli i wina, reprezentujący jego upajający i dobroczynny wpływ. Syn
Zeusa i śmiertelniczki
Semele. Kult Dionizosa przywędrował do Grecji ze Wschodu, z
Tracji, około VI wieku p.n.e, choć jego imię w formie dopełniaczowej
di-wo-nu-so-jo pojawia się już w zapisanych
pismem linearnym B zabytkach
mykeńskich z XIV-XIII w. p.n.e. Na cześć Dionizosa odbywały się
Dionizje, jego kult sprawowały
bachantki, które organizowały
ekstatyczne misteria.